Zespół cieśni nadgarstka, zwany potocznie „idiopatyczną nerwicą nadgarstka”, jest powszechnym zaburzeniem narządu ruchu. Polega na utrudnionym przepływie krwi i ucisku na nerwy między kośćmi nadgarstka a ścięgnami. Jego objawy obejmują ból, drętwienie i osłabienie mięśni. Powoduje to znaczne ograniczenie funkcjonalności i jakości życia pacjenta. W rozpoznaniu i leczeniu tej choroby bardzo ważną rolę odgrywa osteopatia.
Na skróty:
Przyczyny
Przyczyny Zespołu cieśni nadgarstka różnią się w zależności od konkretnej sytuacji. Jednym z najczęstszych powodów jest nadmierny wysiłek rąk, który prowadzi do nadmiernej pracy mięśni i ścięgien w obrębie nadgarstków. Inną przyczyną może być moczenie rąk w zimnej wodzie, co prowadzi do skurczu mięśni i ścięgien. Ponadto, urazy, infekcje, choroby takie jak cukrzyca czy reumatoidalne zapalenie stawów, a także pewne typy medykamentów, mogą również przyczynić się do powstania Zespołu cieśni nadgarstka.
Objawy
Typowe objawy Zespołu cieśni nadgarstka to ból i drętwienie w obrębie nadgarstka, a także osłabienie mięśni. Często pojawiają się one w nocy, powodując przeszkadzający sen. Mogą również wystąpić bóle promieniujące do przedramienia czy do palców ręki. Często dochodzi również do nasilającego się uczucia mrowienia i pieczenia. W przypadkach zaawansowanych, może pojawić się atrofia mięśni wzdłuż kanału nadgarstkowego, co prowadzi do poważnego ograniczenia funkcjonalności ręki.
Leczenie osteopatyczne
Leczenie Zespołu cieśni nadgarstka za pomocą osteopatii opiera się na zaczątkach osteopatii fizjoterapeutycznej, której celem jest uwolnienie uciskanych obszarów. Osteopaci stosują zarówno techniki bezpośrednie, jak i pośrednie, które pomagają redukować ból i poprawiać ruchomość nadgarstka. Techniki bezpośrednie obejmują takie zabiegi jak masaż oraz drenaż limfatyczny.
Każde leczenie zaczyna się od dokładnego wywiadu z pacjentem, który pozwoli na dokładniejsze poznanie jego stanu zdrowia. Następnie, przeprowadzana jest dokładna ocena biomechaniczna nadgarstka, co pozwala na zidentyfikowanie przyczyny zaburzenia. Osteopaci skrupulatnie badają mięśnie i ścięgna, a także analizują strukturę kości i stawów.
Techniki bezpośrednie
Techniki bezpośrednie, stosowane w osteopatii, mają za zadanie rozluźnić uciskane obszary. Najczęściej stosowanymi technikami są technika Strain-Counterstrain oraz technika osteopatycznego kablowania.
Podczas techniki Strain-Counterstrain pacjent kładzie się na łóżku, a osteopata dociska do uciskanej grupy mięśni, lub ścięgien palca, którego oliwi się palcem wskazującym. Osteopat stymuluje dany punkt przez kilka sekund, a następnie muskuł się rozluźnia, co pozwala na zmniejszenie napięcia mięśniowego.
Technika osteopatycznego kablowania polega na ciągnięciu mięśni we właściwym kierunku. Osteopat stymuluje mięsień w jednym punkcie, a następnie wydłuża go wzdłuż jego biegu, co pozwala na zmniejszenie napięcia mięśniowego i zwiększenie elastyczności.
Techniki pośrednie
Techniki pośrednie polegają na wprowadzeniu dłoni osteopaty w obrębie kanału nadgarstkowego. Stymulacja tego obszaru pozwala na zmniejszenie napięcia mięśniowego oraz zwiększenie przepływu krwi i płynów ustrojowych. Do najpopularniejszych technik pośrednich należa MFR (Miękkie Techniki Uwalniania Rejonów), McKenzie oraz mobilizacja stawów.
MFR (Miękkie Techniki Uwalniania Rejonów) to leczenie, które polega na stosowaniu delikatnych ruchów przez osteopatę wraz z oddechem pacjenta. Technika ta ma na celu działanie głęboko w tkankach, co pozwala na uwalnianie stłumionego napięcia i zwiększenie ich elastyczności.
McKenzie to technika, która polega na wprowadzeniu pacjenta w różne pozycje, które pomagają zniwelować napięcie mięśniowe. Osteopat wprowadza pacjenta w pozycje, które redukują ucisk w kanale nadgarstkowym, co zmniejsza ból i drętwienie.
Mobilizacja stawów to zabieg, który polega na delikatnym manipulowaniu stawami w celu przywrócenia ich pełnej ruchomości. Osteopat naprzemiennie wypina i zgiąga staw, co pozwala na zwiększenie jego elastyczności.
Podsumowanie
Zespół cieśni nadgarstka to poważne zaburzenie narządu ruchu, które w znaczący sposób zaburza jakość życia pacjenta. Leczenie osteopatyczne może pomóc w znacznym stopniu w redukcji objawów tej choroby. Osteopaci korzystają z wielu technik bezpośrednich i pośrednich, które pozwala na uwalnianie uciskanych obszarów, złagodzenie bólu i poprawienie ruchomości nadgarstka. Leczenie osteopatyczne jest całkowicie bezpieczne i nieinwazyjne, co pozwala na stosowanie go u osób w każdym wieku.