Alkoholizm jest chorobą zwykle trudną do wyleczenia, która sprawia wiele cierpienia nie tylko dla osoby uzależnionej od alkoholu, ale również dla jej rodziny i przyjaciół. Bez względu na formę leczenia, uzależnienie od alkoholu jest długotrwałym procesem, który często wymaga długoterminowej terapii.
Jednym z najnowszych podejść w leczeniu uzależnienia od alkoholu jest użycie psylocybiny, substancji psychoaktywnej, która występuje naturalnie w niektórych gatunkach grzybów. Psylocybina miała długą historię stosowania jako środek psychodeliczny w celach religijnych i duchowych przez różne kultury na całym świecie. Ostatnio jednak, naukowcy zaczęli badać jej potencjał w terapii zaburzeń psychicznych, w tym uzależnienia od alkoholu.
Mechanizm działania psylocybiny w leczeniu uzależnienia od alkoholu nie jest w pełni zrozumiany, ale naukowcy uważają, że jej wpływ na mózg może pomóc osobom zmagającym się z alkoholizmem zmniejszyć chęć do spożywania alkoholu oraz pomóc w przełamywaniu uwarunkowanych nawyków.
W jednym z pierwszych badań stosujących psylocybinę w leczeniu alkoholizmu, zespół badawczy pod kierownictwem dr. Michaela Bogenschiebela użył jej w terapii grupowej. W wyniku badań naukowcy stwierdzili, że po sześciu miesiącach od rozpoczęcia terapii, 80% uczestników stwierdziło, że ich spożycie alkoholu zmniejszyło się o połowę lub więcej. W przypadku 60% uczestników mówiono o „trwałej abstynencji”.
Inne badania przeprowadzone w holenderskim Centrum Badań nad Psychedelikami wykazały, że dwukrotna dawka psylocybiny pozwalała na zmniejszenie lub całkowite uniknięcie spożycia alkoholu u 80% pacjentów, którzy wcześniej nie byli w stanie uzyskać trwałej abstynencji. Z czasem, uczestnicy badania zgłaszali coraz mniejszą potrzebę spożywania alkoholu.
Naukowcy, którzy prowadzili badania nad zastosowaniem psylocybiny w leczeniu alkoholizmu, zgłaszają, że korzyści płynące z jej wykorzystania wynikają z osobliwych właściwości chemicznych substancji. Psylocybina wprowadza mózg w stan podobny do snu REM. Stan ten uważa się za okres regeneracji i oczyszczenia umysłu z toksyn oraz ugruntowanych nawyków.
Dochodzą również głosy, że psylocybina może pomóc osobom zmagającym się z uzależnieniem od alkoholu poprzez zmniejszenie poziomu depresji i lęku, często związanych z tą chorobą. W trakcie badań pacjenci często zgłaszali poprawę nastroju, większe poczucie samodzielności oraz niwelację stresu.
Nie wszystkie wyniki badań nad zastosowaniem psylocybiny w leczeniu uzależnienia od alkoholu są jednak pozytywnie, a wiele pozostaje do zbadania w tej dziedzinie. Badania te obejmują małe próby i mają ograniczoną wartość kliniczną. W związku z tym, terapia psylocybinowa jest prowadzona jedynie w szeregu eksperymentów klinicznych.
Innym powodem dla którego psylocybina nie jest jeszcze szeroko stosowana w terapii uzależnień, w tym alkoholizmu, jest jej bad reputation. Grzyby psylocybinowe od dawna uważane są za narkotyki, które należy zakazać, a ich użytkownicy wg społeczeństwa stanowią zagrożenie dla innych ludzi w społeczeństwie. Istnieje prawdziwe ryzyko napięć, jakie może wywołać próba regularnego stosowania takiej substancji w terapii.
Ale badania nad zastosowaniem psylocybiny w leczeniu alkoholizmu drążą tę kwestię i wykraczają poza tę emocjonalną reakcję wywołaną określeniem „narkotyk”. Jako, że większość używanych w trakcie terapii metod ma swoje wady, zastosowanie tej substancji wydaje się być kolejnym krokiem w znalezieniu bardziej skutecznych sposobów leczenia alkoholizmu oraz innych uzależnień.
Biorąc pod uwagę niepokojące dane dotyczące szkodliwości leków przeciwdrgawkowych i antypsychotycznych często podawanych w trakcie terapii alkoholizmu, wykorzystanie bezpiecznej i naturalnej substancji, takiej jak psylocybina, może być skutecznym i bezpiecznym sposobem walki z chorobą.
Mimo nadzieją wzbudzający wyników badań naukowych nadającą wciąż psylocybinę jako obiecujących rozwój w terapii alkoholizmu, nie są one wystarczające w celu zalecania rytuałów z jej użyciem poza wymienionymi eksperymentami klinicznymi. Ważne jest ponadto, aby uświadamiać opinii publicznej o zaletach zastosowania nowych metod leczenia, a także wprowadzać na rynek bardziej efektywne leki oraz terapie.